oppassen in Lucaswolde

van 29 juli tot en met 12 augustus oppassen op Leetje in Lucaswolde. En uiteraard de kippies en Toosje (die zich zonder ons ook wel redt, maar die wel geniet van nu en dan op schoot kruipen (en daar genieten wij dan weer van))

Lieve Leetje

De bus wel op de oprit, maar we sliepen er niet in. 

WMC Kerkrade

Maartje speelt met haar slagwerkgroep van SDG Ommen op het wereldmuziekconcours. Daar konden we dit keer bij zijn, dus de SVR-camping 'Geet Good' in Landgraaf geboekt van 22 tot en met 29 juli. Kleine vriendelijke en rustige camping op een paardenhouderij annex manege. Echt aardige mensen en weinig maar goed en schoon sanitair.
We hebben een dag geboekt voor de taptoe wedstrijden in het Roda stadion (daar gaan we volgende keer weer heen! Gaaf!).
Dagje Maastricht hoorde er ook bij uiteraard en omdat we Joost en Sjoerd hadden geholpen met hun bedrijf kregen we van hun als dank een rondleiding door de voormalige steenkolenmijn in Valkenburg met aansluitend een lunch en bezoek aan de Gulpener brouwerij. Wat een fantastisch cadeau was dat. En het mooie was dat we pas een dag van te voren wisten wat we gingen doen. Echt heel erg leuk! (En interessant en lekker!)
Voor het concours van SDG kwamen Johan en Dianne ook met de caravan, ze hebben gezellig twee dagen bij ons op 'Geet Good' gestaan, daarna gingen zij door voor hun vakantie. Anja en Lambert waren er ook uiteraard, maar zij sliepen in een hotel. We zijn voor het concours aan lekker uit eten geweest met z'n zessen.
In Limburg zijn nog echte markten, zo groot als ik ze me herinner van Hardenberg. We moesten nog gordijntjes hebben voor de bus, het kan wel zonder, omdat we getinte ramen hebben, maar ik vind dat toch niet prettig. Bij de vierde lappenkraam vonden we een lap met een schapenpatroon (wij en schapen, dat komt wel goed). Via internet had ik een hoeveelheid (loeisterke) magneten besteld en daarmee klikken we de gordijntjes vast. Geen beschadigingen aan de bus en het werkt prima! De magneten zijn zo sterkt dat ze zelfs fleecedekentjes houden die we er soms voor doen voor de kou.

Nu dan de foto's van die week:

22 juli: Heenreis

voor het eerst de bus voor een langere periode inpakken

stoppen op een P, dat geeft zo'n enorm vakantiegevoel!

En daar staat ie dan! Het is nog spannend allemaal.

23 juli: Taptoewedstrijden 

 In het Parkstad Limburg stadion.

24 juli: Fietstocht door de omgeving en naar de Markt

Ontbijten in de zon (weinig zon gehad deze week, veel regen)

 Lapjes gekocht op de markt. Gordijntjes in de maak.

Onze schapenwolkjes hangen. (nog wel hier en daar met wat schilderstape, 

want een gedeelte van de magneten hadden we uitgeleend.... )

26 juli: Maastricht

Zoveel terrasjes, daar kun je niet omheen.

Informatie verzamelen voor een cache.

Wát een joekel van een klok!

27 juli: Valkenburg en Gulpen

Steenkolenmijn in Valkenburg. Rondleiding door ex koempel. Zoals de Groningers nu uitgebuit worden voor het gas, zo zijn de Limburgers uitgebuit voor de kolen. Het is duidelijk wat de mensen met geld vinden van mensen die ver weg woonden. Eerst de uitbuiting door de turf, daarna de kolen, nu het gas. Ik vond het wat dat betreft best heftig en vooral dat het eigenlijk nog steeds zo is dat 'Holland' bepaald en Nederland betaalt. 

Wielrijders! Onder de grond, echt waar. Net zoals paarden. Die werden naar beneden getakeld zodra ze konden werken en kwamen pas weer boven als ze geslacht moesten worden. Dat vlees kon alleen nog maar worden gebruikt in stoofpotten als het eerst in azijn werd gemarineerd. Vandaar Zoervleis. (Door toevoeging van vooral stroop is het eerder zoet dan zuur....)

De brouwerij met eerst een lekkere lunch.

En een heerlijk biertje er bij.

Zo was je daar je handen. Geniaal!

Na de rondleiding kregen we college over wel twintig soorten bier en de smaken daarvan. Vervolgens kregen we een proeverijtje van vijf biertjes en moesten we middels smaakomschrijvingen die we hadden gekregen uitvogelen welk bier we voor onze neus hadden gekregen. Er waren zes mensen die het goed hadden en dat was inclusief moi! Yeah!

Met een mooi certificaat....

28 juli: WMC slagwerkdag

SDG maakt zich klaar voor hun concert

Even Maartje succes wensen.

In de pauze lekker uit eten met Anja en Lambert en Johan en Dianne.

Tevreden na het optreden

's Avonds nog een afzakkertje bij Johan en Dianne.

29 juli: weer naar huis

Zo zien zij ons.

Zo zien wij hen.

folie voor de ramen

Bij Anno (camperfixx) zagen we de getinte ramen. Dit geeft veel privacy, dus we hebben besloten dat ook te doen. Via de garage kwamen we bij een bedrijfje terecht in Drachten. Jonge knul die ongelooflijk gedreven zijn zaak beheert en helemaal weg was van het werk wat hij doet. Zei eerlijk dat hij ADHD had en dat alle scholen en wat dies meer zij daarom mislukt waren en moet je zien, nu kan hij doen waar zijn hart ligt en hij heeft van een achterafschuurtje nu een eigen bedrijf op het industrieterrein. Mooie dingen.

Hij adviseerde om ook het achterste stuk van de auto mee te nemen met folie. Gewoon omdat dat de auto zoveel mooier zou maken. Hij legde ook precies uit hoe en wat. Nou ben ik nooit zo van het 'pimpen' geweest, maar zijn enthousiasme werkte aanstekelijk. En zie, ik ben er zo blij mee! De auto krijgt gewoon meer lengte op deze manier en het is veel meer een eenheid. Ik plaats ook de foto's dat ze hier voor de deur staan onder elkaar, voor en na en beoordeel het maar zelf.

voor en na

naar Norden

Nadat ons nachtje in Voorst, en na tante Fien in Zutphen een bezoekje te hebben gebracht, zijn we doorgereden richting Norden waar meneer Arthur Hellmers woont. Hij heeft geprobeerd uit te zoeken of hij familie van oom Hein kan vinden, omdat we nog zoveel familiezaken hebben waar niemand meer iets mee kan. Ieder spoor dat hij heeft onderzocht liep dood, maar hij had wel belangstelling voor glasplaatfoto's die waarschijnlijk vooral rond Norden gemaakt zijn. Waarschijnlijk zullen ze uiteindelijk terecht komen bij de historische vereniging. Dat is toch beter dan bij ons in de kelder.
We waren nog niet zo ver over de grens en zochten eerst een Lidl op voor onze boodschappen. Toen we weer naar buiten liepen leek het alsof er aan de overkant een camperplaats was.

En er was nog een plekkie over ook, naast een enorme rijdende villa. Spannend zo'n eerste keer officieel op een gratis plaats, maar prettig dat er dan meer mensen staan.

Hebben we net een bijencursus gehad en wat zien we tussen de klinkers: allemaal hoopjes zand. Dat heb ik wel vaker gezien, geen idee wat het was, maar nu is het opeens interessant, want het zijn dus pluimvoetbijen! Gaaf om dat te weten.

De volgende morgen naar Norden. Echt een Duitse kustbadplaats. Qua plaats kun je het vergelijken met alle Noordhollandse badplaatsen, maar het ligt natuurlijk aan de Waddenkust en dat maakt dat alles lijkt op een Noordzeestrand, maar jonge jonge, wat een stank van het slib. Zwarte modderkinderen met emmertjes in een stinkende prut spelend. Brrr. Je kon wel naar zwemwater lopen, ongeveer een kilometer door de drek. Wat een lol. En druk dat het was. Enorm.

Uiteindelijk kwamen we bij Arthur Hellmers. Hij praatte eigenlijk prima Nederlands, want hij had een hele poos in Rotterdam gewoond. Grrr en ik twee jaar lang moeite doen om in het Duits met hem te communiceren. Het is zo raar, niemand kent de familie van de vader van oom Hein, terwijl oom Hein daar geboren is. Via stamboomonderzoek mogen ze bij de gemeente niet meer informatie geven dan honderd jaar terug of zoiets. Maar als je dan het geschilderde portret van Arthur ziet dan zou het een broer van oom Hein hebben kunnen zijn. Ongelooflijk. Er is dus niks meer terug te halen of iemand te vinden, maar het was leuk om deze man te hebben gesproken en het lijkt toch een beetje alsof de spullen die ik had op de juiste plek terecht gekomen zijn.

Ik vind het niet echt een mooi schilderij, maar Johan en Gert zeiden ook allebei direct: oom Hein.

Toch bijzonder

echt onderweg

Vandaag, zondag naar Emst op de Veluwe voor het bijwonen van een wildebijenexcursie. Dat was echt de moeite waard. Een prachtige plek om te wandelen. Of gewoon even te staan met de camper...

Daarna doorgereden naar Voorst waar we op de camping terechtkwamen waar we 21 jaar geleden met de jongens stonden tijdens onze fietsvakantie. Was altijd in onze herinnering gebleven en nu hebben ze er ook een keurige camperplaats bij. Heerlijk! Vanavond ook voor het eerst koken op onze dieselkachel en dan is het echt vanaf nu! De kookplaat doet het. Het eten staat te pruttelen.

De eerste nacht

En daar is dan zomaar de eerste nacht proefslapen. Lekker veilig op het erf bij Janet en Ingrid. Sjonge wat slaapt het bed goed. Het tempurmatrasje wat we nog uit de vouwwagen hadden doet het prima en past precies. Vijf meter van het kippenhok met haan Jules is wat minder voor de goede nachtrust en vanaf half zes mekkerende geiten (waar blijft ons eten) doet er ook geen goed aan, maar aan het bed heeft het niet gelegen!

wc wegwerken

Tja en dan moet er toch echt een wc'tje komen. Na eindeloos puzzelen uiteindelijk gekozen voor het Duitse merk Enders. Prima prijs/kwaliteitverhouding en mooie buitenmaten met ruim voldoende inhoud in beide gedeeltes.
Maar ja, dan moet je zo'n ding meenemen in je beperkte ruimte, hoe gaan we dat doen, daarbij vind ik het niet prettig om steeds een wc voor mijn voeten te hebben.
We hebben express de inhaaktafel niet gekocht wegens diezelfde beperkte ruimte en we hebben het apothekerskastje dat als tafel cq extra aanrecht functioneert. Al puzzelend kwamen we op een mooie wegwerkconstructie met dubbele functie. We hebben nu dus een WCtafel! Wieltjes er onder maken hem makkelijk hanteerbaar. Voorkant kan er af zodat je makkelijk kunt zitten en het deksel sluit de boel hermetisch af.

Daar is het kenteken

Kijk daar is eindelijk eindelijk het kenteken. Gistermiddag konden we de bus naar huis halen. Wat heerlijk dat hij nu echt voor de deur staat! Nu kunnen we gaan experimenteren met kamperen. Wat hebben we nodig, wat hebben we en wat moeten we toch nog aanschaffen. Zaterdag zal het voor de eerste keer zijn dat we er (na een bbq bij vriendinnen) een nachtje in gaan slapen en dan plakken we er gelijk een paar nachtjes aan vast. Sjonge wat hebben we daar zin in. De vrijheid om dat gewoon te doen. Wat een luxe!

Helaas zal hij nog terug moeten naar Camperfixx, want het dakraampje lekt. Er zit een hele vochtkring in de dakbekleding. Het zal daaronder dan ook flink nat zijn. Waarschijnlijk zal de hele bekleding opnieuw moeten. Jammer, maar het gaat opgelost worden.