Op zaterdag 18 juni hebben we eerst de afscheidsdienst van de moeder van een vriendin online meegemaakt. Dan ben je er toch een beetje bij, en we hebben dapper meegezongen.
We hebben maar een kleine afstand gereden die dag, en kwamen terecht bij een kleine kiosk met daarbij een ruime parkeerplaats aan het water. Het lag langs de doorgaande weg, maar we hadden er totaal geen last van. De eendjes kwamen kijken wat wij aan het doen/eten waren.... ook de volgende ochtend bij het ontbijt waren ze er als de kippen bij!
We hadden bedacht dat we toch graag de Vildmarksvägen (Wildernisroute) willen rijden. Die loopt van Strömsund naar Vilhelmina, eerst helemaal naar de Noorse grens, een stukje langs de grens en dan weer terug. Vorig jaar waren we later in het jaar ( ongeveer een maand) op dit punt, en toen was het al veel te druk.... Tweede kans!
We hebben zondag dan ook een wat grotere afstand afgelegd, richting Östersund. We kwamen terecht op een natuurcamping met maar een paar plaatsen, van daaruit kunnen we in 1x door naar Strömsund.
Onderweg tijdens de lunch weer heerlijk genoten van de hoeveelheid bloemen in de bermen.... We hebben afgesproken dat we ze niet gaan plukken, want dan zijn ze zomaar weg.... in de natuur ervan genieten is veel beter!
Op deze camperplek hebben we eindelijk de nieuw aangeschafte fietshoes bevestigd.... want ja, de wildernisroute, met onverharde wegen, arme fietsen...
Het zou een hele puzzel zijn, dat was het ook wel een beetje, maar als je goed leest lukt het prima!
Het blijft eigenlijk de hele nacht licht hier, dus we beginnen een uur voordat we naar bed willen te verduisteren en zitten dan nog even bij de kerstlampjes een spelletje te doen.... alles voor de melatonine...
Maandag zijn we op weg gegaan naar Strömsund. Onderweg heerlijk een pizza klaar gemaakt in de nieuwe Cadac... lekker buiten in het zonnetje. Zo'n hete Cadac kan niet terug in de hoes en in de garage, dus maar veilig binnen. Niet meer nagedacht over de nog openstaande klep van de garage en het ene oprijblok dat nog buiten lag....!!!😱
Gelukkig zag Wil het vrij snel in de achteruitkijkspiegel en konden we zonder al te veel gevaar stoppen en keren....
Onderweg zagen we nog een kraanvogel vlak langs de weg staan... en later een vos!
We zijn doorgereden tot een overnachtingsplek aan een meer, 30 km voorbij Strömsund op de wildernisweg. Heerlijk rustig daar....
We hebben deze week iedere dag een stukje van deze route gereden (totaal zo'n 400 km). Het viel ons op dat er zeer weinig afvalbakken te vinden zijn op de CP's... raar! En lastig....
Een stroomversnelling onderweg
En alweer een heerlijke overnachtingsplek aan het water, in Håkafot
De volgende ochtend lag er een dode muis in de emmer, waar de uitloop van het douchefonteintje in uitkomt. Verdronken, geen kans om eruit te krabbelen natuurlijk, zo'n gladde emmer....
Het was voor het eerst, na een jaar, maar we doen dat dus niet meer zo.... Dan maar het aftapkraantje dicht en af toe de opvangtank legen.
In Gäddede (woensdag), op het eind van het eerste stuk, hebben we nog even boodschappen gedaan, getankt, en...fika! Een schattig klein cafeetje met een mooie sami-jongedame😁.
Verderop was weer een waterval
We hebben overnacht in Ankarede, bij een sami-dorp dat in de zomer als verzamelplaats gebruikt werd
Mooi om te zien hoe de hutten opgebouwd worden
een rendiergewei als handvat op het luik dat het rookkanaal moet afsluiten
Was de wildernisweg nu zo bijzonder? Wij vonden van niet, we zijn vorig jaar nog veel noordelijker geweest en hebben daar prachtige ritten gemaakt, dus wat we hier zagen was voor ons al 'gewoon'.....
Tot we donderdag weer verder gingen....
Eerst weer stroomversnellingen, nog steeds mooi te zien. Een enorm stuk geweld bij deze!
We hadden geen zin in 4 km over zo'n pad naar de kalksteengrotten...
Maar toen... een desolaat landschap en heel veel sneeuw!
Op deze plek mochten we overnachten, maar het waaide net iets te hard en het was te koud.....
Van dit stuk van de weg hebben we enorm genoten, en we waren erg blij dat we hem gereden hebben! Maar waar zijn nu die onverharde wegen???? Ach ja, de fietshoes moest er toch op, niks aan de hand....
Daarna nog weer een weer een kerkdorp, Fatmomakke. Altijd weer heel bijzonder om te zien.
Daar kregen we telefoon van onze schoonzus met een heel naar bericht. Wil haar broer was die ochtend door de MRI geweest, en er is een hersentumor geconstateerd. Een agressieve, hij gaat binnenkort geopereerd worden.
We hebben er niet heel lang over nagedacht om onze plannen te veranderen. Zweden blijft wel, het voelt niet goed om op 2000 km afstand te zitten bij zoiets heftigs.
We zijn nog wel even gestopt bij de traptrede-watervallen. Even een kopje koffie en even overleggen
We hebben diezelfde dag, gisteren, de rondweg nog verder uitgereden en zijn alvast naar het zuiden afgebogen. We hebben overnacht ten zuiden van Vilhelmina.
Vandaag hebben we ruim 300 km gereden en staan nu op een camping in Rätan. Het is erg warm, we hadden even behoefte aan wat comfort en een douche😁
Het is nu bijna kwart voor 10 's avonds, het is nog steeds warm en helemaal licht....
De komende dagen rijden we rustig aan terug naar Nederland, we gaan ons niet haasten maar leggen wel wat meer kilometers af dan 'normaal'.
Wordt vervolgd.
