Vrijdag zijn we vanuit Castelo Mendo (dat prachtige dorpje vlakbij de grens met Spanje) doorgereden, de Spaanse grens over. En nog steeds prachtig weer...
We hebben voordat we vertrokken eerst nog uitgebreid gekletst met een Portugees die goed Engels sprak en daar in het dorpje een aantal huizen heeft gekocht. We gaan volgend jaar terug en dan gaat zijn (Zuid-Afrikaanse) vrouw een vegan ontbijtje voor ons maken en we mogen daar douchen!😁 We willen sowieso terug naar deze omgeving, want we zijn er achter gekomen dat er nog 11 andere oude dorpjes in de buurt zijn die we willen bekijken!
Na nog een gesprekje met onze Schotse buurman, die net z'n drone uitliet, gingen we pas tegen half 1 rijden... en dan te bedenken dat je direct een uur kwijt bent als je de Spaanse grens over gaat....terug in CET! En eind maart verliezen we wéér een uur😥... Maar ach, wat is tijd, we leven in het nu.... (dat proberen we althans, en dat is soms best moeilijk!)
We kwamen na een traject van zo'n 180 km, over de snelweg, om kwart voor 4 nieuwe tijd aan op de CP. We hebben gekozen voor weer een gratis plek, iets minder poëtisch dan de vorige... Aan de rand van een eenvoudig en uitgestorven dorpje, naast een speelplaats. Rust, niks mis mee!
Het landschap is weer heel anders hier. Glooiend, eindeloze grote lappen landbouwgrond (graan). Kleine dorpjes met enorme kerken.
En het is kouder 's nachts.... Bij het opstaan was het 6 graden binnen. Blij met onze kachel!
De volgende dag weer door. We hebben weer een traject over de snelweg gedaan, tot voorbij Burgos, zo'n 230 km. We hebben weer een rustige plek uitgezocht, een P bij een mooi oud kerkje, met uitzicht op een fraai gevormde rots waar weer gieren boven cirkelen... we zijn duidelijk weer in Spanje! Ook weer veel rode wouwen onderweg.
Eerst even een stukje wandelen en mooie plaatjes schieten...
Er was intussen een camperbusje bij ons komen staan, met een Nederlandse dame. Ze vroeg of we daar ook bleven overnachten, dat vond ze wel een fijn idee... Wil maakte nog even verder een praatje, en ja hoor, ze kennen elkaar.... Zij was de praktijkbegeleidster van Wil toen ze de opleiding ziekenverzorgende deed in Nieuw Toutenburg in Noordbergum, 45 jaar geleden! En dan kom je elkaar hier tegen! We hebben de stoeltjes er maar even bij gezet want er moest veel uitgewisseld worden....
De volgende ochtend nog 'even' napraten; we vertrokken pas om half 1....
Na weer een rit over de snelweg kwamen we tot vlak bij de Franse grens. We gaan links langs de Pyreneeën deze keer.
De CP die we uitgezocht hadden ligt in een natuurpark, een mooi gebied met veel bbq's en picknicktafels. Daar wordt goed gebruik van gemaakt door de Spanjaarden, vooral in het weekend...
Pas toen we aankwamen herkenden we de plek.... we zijn er in november 2017 al geweest, toen nog met onze camperbus, op weg naar de Extremadura! Het is prachtig hier, en heerlijk rustig 's nachts😁
Het was een mooie rit door heuvelachtig gebied, met steeds zicht op besneeuwde toppen in de verte van de nationale parken in deze omgeving. We houden van het noorden van Spanje!
Wel blijven de wolken hier tussen de bergen hangen, we zagen opeens geen zon meer...
We zitten vrij hoog en hadden een koude nacht verwacht, maar dat viel mee gelukkig. En vanochtend scheen de zon weer 'gewoon'...
Vandaag weer doorgegaan, een klein stukje maar, tot in Frankrijk. We overnachten in een klein dorpje, Saint-Lon-les-Mines. Er loopt wel een weg langs helaas.... Maar verder prima, mooi uitzicht!
Het wordt alleen maar warmer.... We zitten buiten in de zon, met 21 graden....😎
Dat zal nog wel anders worden, hoe hoger we komen op de kaart ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten