zondag 27 maart 2022

Bourges

  Meteen 's avonds waren de wolven al aan het huilen, Wil heeft er een prachtige geluidsopname van gemaakt (anders geloof je het niet...). Voor het naar bed gaan stonden we nog even buiten.... Pikkedonker hier! En wat een sterren zie je dan! We moesten elkaar en de camper vasthouden om niet te verdwalen😂.

We kregen een welterusten-groet van een bosuil die vlak over ons heen vloog, prachtig! 's Nachts nog 2 keer een slaapliedje van de wolven. Wat intens, wat een energie...we hebben niet zo heel goed geslapen die nacht...

Vrijdag ochtend hebben we eerst nog de watertank volgeladen. Het was een automaat deze keer, € 2,- voor 100 liter. Wat er niet meer in kon lieten we in een emmer lopen om nog even wat (Sahara-)zand af te wassen. We reden pas tegen 1 uur, vrij laat voor ons doen. Het doel was Bourges, maar als we dat niet zouden halen was het ook goed.

Het viel allemaal mee, we kwamen rond 4 uur op de camping in Bourges aan; speciaal uitgezocht om even weer wat huishoudelijke klusjes te kunnen doen en niet te ver van het centrum. Alle textiel heeft inmiddels weer een wasbeurt gehad (gratis buiten het seizoen! 👍) en we hebben vandaag zelfs de hele camper van binnen schoon gemaakt. Het lijkt wel voorjaar.....

We zijn de bloesem nu iets vooruit gereden, we nemen nu even pauze en dan haalt het ons wel weer in, dubbel-driedubbel genieten😁!

Gisteren hebben we het centrum van Bourges bezocht. Dat hebben we gecombineerd met weer een cache-rondje: oppakkertjes en 2 labcaches. We begonnen met een oppakkertje bij een 'Chateau d'Eau', en dat was meteen onze 4000ste!

Soms moet je voor een 'virtual' een foto van jezelf als bewijs insturen als je een cache 'logt', hoeft niet herkenbaar. Dat leverde deze plaatjes op...


We hebben eerst maar es even een heerlijke lunch gehad op het terras naast de kathedraal. We hadden al een heel eind gelopen, dus het was verdiend.... De Fransen gooien helaas bacon op een salade met geitenkaas... Het valt wéér op dat er weinig vegetarisch te krijgen is hier, laat staan vegan....

Wat een enorme kathedraal! Op deze foto zie je hoever Wil weg moest gaan staan om het hele gebouw op de foto te krijgen, zonder groothoeklens...

De voorkant was zonder zo'n lens niet eens in z'n geheel erop te krijgen. Bij de middelste ingang konden we de gegevens vinden voor 1 van de 'stages' van de labcache. Op de eerste foto staat Wil voor de deur, zo groot is het allemaal....

We zijn nog in de kathedraal geweest, maar het was er, letterlijk en figuurlijk, erg kil. Wel mooi glas-in-lood-ramen!


We hebben heel wat uurtjes rondgedwaald, en weer mooie dingen gezien. o.a. een gedeelte met 'vakwerkhuizen' (dit is een kapel!). Het was weer tijd voor een biertje op een terrasje.... We hadden er prachtig weer bij, zo'n 20 graden. Maar in de schaduw in de wind bleef het toch nog fris.

Een kapel

Op een gegeven moment liepen we langs een zaak met bedlinnen, en we konden nog wel een extra onderlaken gebruiken. We (Wil) zijn inmiddels best wel dapper in het proberen ons verstaanbaar te maken, half Engels/half Frans én m.b.v. de google-vertaal-app (je spreekt in en hij vertaalt het😁).... Toch was het best nog lastig om duidelijk te maken wat we nodig hadden. We waren bijna met een hoeslaken voor het dekbed naar buiten gegaan i.p.v. een onderlaken... maar het is gelukt, met grote hilariteit en zeer behulpzaam personeel! Het hele team deed mee! Ach ja, we hebben graag een beetje aandacht...😂

Grappig om te merken: soms vinden we het heerlijk om een paar dagen op een camping te staan, netjes op afgebakende plaatsen en met alle luxe van een camping. En dan weer genieten we enorm van de vrijheid van een gratis plek.... Het is nu heerlijk zomers weer, dus de luxe van de luifel uitzetten en met je stoeltjes buiten zitten is wel fijn nu. En we genieten van de vogelgeluiden hier: de groene specht, de boomklever, het roodborstje, de koolmees, merels... en ja, bijna overal zijn duiven....

Lekker buiten ontbijten in het zonnetje😎
De voordelen van het leven zoals we dat nu leiden zijn bijna niet te tellen...

donderdag 24 maart 2022

Rocamadour, grotten van Lacave en een wolvenpark

 Maandag voelde ik me alweer een stuk beter, dus we zijn 's middags naar Rocamadour gelopen. We kozen ervoor om via het kasteel te gaan en dan af te dalen naar het stadje. Die afdaling loopt langs een geplaveid zigzag-pad, 'de kruisgang'. Bij iedere bocht stond een kapelletje met weer een stadium in de lijdensweg van Christus. En zo is het met het hele plaatsje, de nadruk op de heiligheid en boetedoening.... Wel logisch bij zo'n 'heilige' plek😁. Het voelde wel goed om de route in omgekeerde volgorde te doen, dan hoef je niet te lijden door te klimmen (soms op blote knieën). Dat lijden kwam later, toen we alsnog moesten klimmen...

Het is wel heel indrukwekkend om te zien hoe het stadje gebouwd is, zo tegen de rots aangeplakt/in de rots uitgehouwen. 


In de kapel staar de 'zwarte madonna', de beroemde 'vierge noire'. Als je hier een kaarsje wilt branden betaal je 2x zoveel als in andere kerken...


In de traptreden (graniet?) waren fossiele afdrukken te zien, van o.a. de Jakobsschelp en pijlstaartinktvissen.

Dinsdag zijn we weer doorgegaan. Eerst brachten we een bezoek aan de Grottes de Lacave, daar in de buurt. Wat een overweldigende belevenis! Het waren eigenlijk heel veel grotten achter elkaar, de een nog mooier dan de ander. We moesten er met een treintje heen en we werden vervolgens anderhalf uur lang rondgeleid door een gids. Een jonge fransman die goed Engels sprak, en de andere 2 bezoekers konden goed Engels verstaan, dus... Wat een interessante dingen hebben we gehoord! Ik ben niet zo van de grotten, maar ik ben erg blij dat ik meegegaan ben! We moesten alleen erg veel trappen op en af, dat was wel zwaar met onze bibberbenen...

weerspiegeling in het water
gaten in het 'plafond' uitgeslepen door ronddraaiend water

fosforescerend gesteente, zichtbaar gemaakt d.m.v. blacklight

We zijn doorgereden naar Autoire en hebben daar een nacht gestaan. Wat een prachtige plek om te overnachten! Aan een beekje, en wat een rust verder...



Het was een prachtige zonnige dag, we hebben na aankomst eerst even in het zonnetje zitten genieten van het geluid van het beekje en van het uitzicht.

Wil was hier 40 jaar geleden geweest en had gegeten bij een hotel op het terras. Dat was nu gesloten, maar de dame in de naburige winkel wist te vertellen dat de kleindochter (de 4e generatie) nu verderop in de straat zat met het hotel.

Dit was het terras(je)


We zijn nog naar de waterval gelopen, een prachtige wandeling en het resultaat was de moeite waard. Wel alweer veel stijgen en dalen...😱



We rijden steeds ongeveer zo'n 100 km per dag, over niet al te grote (en niet al te kleine😱) wegen. Prachtige tochten maken we! En we raken al steeds meer richting het noorden zo...

Gisteren kwamen we in Égletons terecht voor een overnachting. Heerlijk ruim en rustig, maar het stadje zelf is niet zo spectaculair. We raken alweer verwend...

Vandaag weer door, naar een CP op de parkeerplaats van een wolvenpark. De P ligt in het bos maar de picknickplaats ernaast ligt op een open veld, heerlijk in de zon...


Na eerst gepicknickt te hebben zijn we het park in gegaan. Er is een deel met een soort kinderboerderij, en er zijn grote stukken terrein afgezet voor verschillende soorten wolven. Ze hebben genoeg ruimte gelukkig, maar dat betekent ook dat ze zich niet altijd laten zien. Toch was het erg leuk om er geweest te zijn!


Nu nog even de blog schrijven in de laatste straaltjes zon op de picknickplaats, met een biertje.... Heerlijk!