Zondagavond was er nog een prachtige zonsondergang!
En maandagochtend besloten we om toch via Zwitserland te rijden en niet verder door zuid-Duitsland. Dan zouden we een hele omweg gaan maken als we niet over snelwegen wilden, en door Zwitserland kun je ten zuiden van de Bodensee langs. Het is helemaal gelukt om niet op snelwegen terecht te komen. Dat betekent wel dat je ook dwars door de wat grotere steden moet, maar dat is een keuze.
Maar wat een saaie route, zo langs de Bodensee! Het was prachtig herfstweer, de zon scheen volop, en dus veel damp boven het water. Tsja, dat kun je verwachten. Maar verder ook een heel saaie weg, veel bedrijven, hotels, restaurants... eigenlijk een langgerekt lint van bebouwing met af en toe toch nog een mooi doorkijkje op het meer, vooral op het eind van de rit. Jammer!
De grensovergangen gingen weer zonder problemen. De Zwitser deed iets vaags met zijn duim en bij de Oostenrijkse grens stond niet eens iemand.
En nu zijn we dus in Oostenrijk! Echt vlak over de grens nog maar, vlakbij Dornbirn.
We staan op een P bij de Rappenlochschlucht, dus we konden meteen een mooi wandelingetje maken. Dat gaat gelukkig alweer goed nu.
Zo'n Schlucht is altijd erg nauw en donker, met een hoop geweld van het water. Toch wel weer indrukwekkend!
Nog wat mossen en een prehistorische plant, destijds werden ze boomhoog... De takken/stammen bestaan uit kleine fragmentjes.
En als afsluiter een terrasje met typisch Oostenrijkse gerechten: Kaisersmarren en Spinatknödel😁
In het parkje naast de P staat een enorme sequoia! Die krijg je er dus gewoon niet helemaal op...
Vanochtend weer door, een prachtige rit door de bergen! We hebben een aantal Alpenpassen gehad, o.a. de Hochtannbergpass, 1676 m. en de Flexenpass, 1773 m. We zijn zelfs door Lech gekomen en hebben Gasthaus zum Post, waar de koninklijke familie altijd verblijft voor de ski-vakanties, gezien😱! We hebben trouwens heel wat van dat soort ski-resorts gezien, het een nog erger dan het ander.... vreselijk, niks voor ons! Dat moet je dus op de koop toe nemen als je een mooie rit wilt maken....
Het was de bedoeling dat deze mevrouw het verkeer tegenhield.... gelukkig stond er iets op onze weghelft, want mevrouw zat op de vangrail een sigaretje te roken.... later kreeg ze het toch heel druk met praten in iets, de rug naar ons toe maar het stopbord zichtbaar!
We hebben best veel nauwe kloven gehad, dat zijn we niet echt gewend van Oostenrijk.
De Reschenpass zouden we als laatste tegenkomen, om Italië in te gaan. En opeens was daar het bordje Reschenpass 1455 m... en toen waren we in Italië.... Waar is die pas dan? Een hele rare ervaring!
We hebben ons even aangesloten bij alle toeristen die even stoppen bij het verdronken dorp Graun im Vinschgau. Zo'n dorp wat opgeofferd is aan het stuwmeer, de toren in het water is het symbool daarvan. Weer een mooie toeristische trekpleister...
We komen er achter dat Italië en vrij kamperen niet echt samengaat. Dat wordt nog een hele uitdaging! We waren aan een overnachtingsplek toe, en hebben dus eerst maar gekozen voor de meest dichtbijzijnde CP. Daar hebben we in 2019 ook al gestaan....! Wat een rare ervaring om dan weer op dezelfde plek uit te komen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten